Πέρασαν κιόλας 10 ολόκληρα χρόνια από εκείνο το αλησμόνητο καλοκαίρι του 2004! Τότε που η Εθνική μας ομάδα ανέβαινε στο ευρωπαϊκό "Έβερεστ", κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, στην Πορτογαλία. Μαγικές στιγμές για όλους μας! Στιγμές που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε...
Με την ευκαιρία λοιπόν της συμπλήρωσης της πρώτης δεκαετίας, από το "χρυσό" για την Ελλάδα, EURO 2004, ιδού - στις γραμμές που ακολουθούν- το ημερολόγιο ενός θριάμβου. Ή αν θέλετε, η πορεία προς την κατάκτηση του... τιμημένου, όπως την έζησα! Από τον πρώτο αγώνα των προκριματικών, μέχρι το μεγάλο τελικό στο "Ντα Λουζ" της Λισαβώνας.
Ημέρα: Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2002
Τόπος: Γήπεδο «Απόστολος Νικολαίδης»
Αγώνας: Ελλάδα-Ισπανία
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Μπαίνουμε στο γήπεδο. Ο κόσμος έχει γεμίσει ήδη τις
κερκίδες δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Η αισιοδοξία είναι διάχυτη
στα πρόσωπα όλων. Αυτός ο Ότο Ρεχάγκελ φαίνεται πως έχει φέρει κάτι διαφορετικό
στην εθνική ομάδα.
Ο αγώνας ξεκινά. Μόλις στο 8’ ο Ραούλ ανοίγει το σκορ για
τους Ισπανούς. Παγωμάρα στις εξέδρες. Η εθνική δεν μπορεί να βρει ρυθμό.
Νιώθουμε πως αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Όσο όμως το σκορ παραμένει στο 1-0
ελπίζουμε. Στο 76’ ο Βαλερόν κάνει το 0-2 και πλέον η απογοήτευση είναι το
συναίσθημα που έχει πλημμυρίσει το γήπεδο. Το παιχνίδι τελειώνει. Φεύγουμε.
Κατά την επιστροφή λέει ένας απ’ την παρέα: «Ρε παιδιά πάλι τα ίδια θα έχουμε
μ’ αυτή την εθνική; Πότε θα σηκώσει κεφάλι;». Κανείς μας δεν ήξερε τι ν’
απαντήσει…
Ημέρα: 12 Οκτωβρίου 2002
Τόπος: Κίεβο
Αγώνας Ουκρανία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Έχουμε μαζευτεί από νωρίς στο σπίτι και περιμένουμε την
έναρξη της αναμέτρησης. Το σοκ της ήττας από την Ισπανία έχει περάσει και όλοι
πιστεύουμε πως η εθνική αυτή τη φορά θα κάνει το καθήκον της. Φευ… Το πρώτο
ημίχρονο λήγει χωρίς γκολ. Η ομάδα δεν είναι κακή, δεν πείθει όμως κιόλας ότι
θα μπορέσει να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα. Στο 51’ έρχεται το πρώτο
«χαστούκι». Ο Βορομπέι κάνει το 1-0. Η εθνική δείχνει να τα χάνει μετά το γκολ
και όλοι μας δεν πιστεύουμε αυτά που βλέπουμε. Μέχρι το τέλος δεν αλλάζει κάτι.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις καθυστερήσεις του αγώνα τρώμε και δεύτερο γκολ από
τον Βορονίν. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται και λίγα λεπτά αργότερα, οι ειδικοί
έχουν αρχίσει τα… μνημόσυνα. «Πάει, χάθηκε κι αυτή η ευκαιρία», λένε. Ο
Ρεχάγκελ δηλώνει πως ακόμη δεν έχει κριθεί τίποτα; Την άλλη μέρα, οι εφημερίδες
ασκούν δριμεία κριτική…
Ημέρα: 16 Οκτωβρίου 2002
Τόπος: Γήπεδο «Απόστολος Νικολαίδης»
Αγώνας: Ελλάδα-Αρμενία
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Αυτή τη φορά η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να νικήσει. Κανείς
(ούτε οι ίδιοι οι παίκτες και το τεχνικό τιμ) δεν πρόκειται να συγχωρήσει τυχόν
στραβοπάτημα, κόντρα στους αδύναμους Αρμένιους. Οι διεθνείς πεισμωμένοι από την
αμφισβήτηση μετά τις δύο ήττες θέλουν να δώσουν απαντήσεις. Και τα καταφέρνουν.
Ο Ντέμης Νικολαίδης σκοράρει εις διπλούν (2’, 59’) και το τελικό 2-0
αναπτερώνει το ηθικό των φιλάθλων. Η αρχή είχε γίνει και όλοι μας ελπίζαμε σε
ανάλογη συνέχεια…
Ημέρα: 2 Απριλίου 2003
Τόπος: Μπέλφαστ, «Windsor Park»¨
Αγώνας: Β. Ιρλανδία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η νίκη επί της Αρμενίας, είχε δώσει «φτερά» στα πόδια των
Ελλήνων παικτών (κι ας είχαν περάσει σχεδόν επτά μήνες από τότε) που ήθελαν να
συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό. Η Β. Ιρλανδία εκείνη την περίοδο είχε ξεχάσει τι
σημαίνει να σκοράρεις και φυσικά δεν θέλαμε καν να σκεφτόμαστε ότι οι
ποδοσφαιριστές μας είχαν σκοπό να γίνουν εκείνοι που θα «έσπαγαν» αυτό το
αρνητικό ρεκόρ. Πραγματικά, οι διεθνείς δεν είχαν όρεξη για… δωράκια και
έφτασαν σχετικά εύκολα στο 2-0. Δράστης και των δύο γκολ ο Χαριστέας (3’, 55’).
Στο μυαλό μας αρχίζει να τριγυρίζει η σκέψη: «Ρε λες τελικά να προκριθούμε;».
Ημέρα: 7 Ιουνίου 2003
Τόπος: Σαραγόσα, «Λα Ρομαλέδα»
Αγώνας: Ισπανία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Λίγες μέρες πριν τον αγώνα, ένας καλός μου φίλος το είχε
πετάξει πάνω στην κουβέντα: «Θα το δεις. Θα κερδίσουμε μέσα στην Ισπανία».
Ομολογώ ότι δεν συμμεριζόμουνα την αισιοδοξία του. Όχι γιατί δεν πίστευα στις
ικανότητες της εθνικής, αλλά γιατί ακόμα δεν είχε δοκιμαστεί με κάποιον
πραγματικά δυνατό αντίπαλο. Το ματς δεν το είδα, λόγω μιας ανειλημμένης
υποχρέωσης. Ούτε και έμαθα το αποτέλεσμα μέχρι την επομένη.
Πηγαίνοντας στο περίπτερο ν’ αγοράσω εφημερίδα σκεφτόμουν τι
μπορεί να είχε συμβεί. Με το που είδα στα πρωτοσέλιδα τον Γιαννακόπουλο (ο
άνθρωπος που διαμόρφωσε στο 44’ το τελικό 0-1 για την εθνική μας) κι από κάτω
τίτλους όπως «ΑΘΛΟΣ», «ΕΠΟΣ» και τα συναφή κατάλαβα. Ασυναίσθητα χαμογέλασα.
Πήρα την εφημερίδα κι έφυγα. Πλέον πίστευα πως μπορούμε να πάμε στα τελικά της
Πορτογαλίας.
Ημέρα: 11 Ιουνίου 2003
Τόπος: Γήπεδο «Απόστολος Νικολαίδης»
Αγώνας: Ελλάδα-Ουκρανία
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Τα πράγματα ήταν απλά. Αν κερδίζαμε την Ουκρανία η πρόκριση
θα ήταν προ των πυλών. Δύσκολο ματς, αλλά μετά το θρίαμβο στην Ισπανία όλα τα
θεωρούσαμε δυνατά. Η εθνική δεν μας απογοήτευσε, αν και μας… έβγαλε λίγο την
ψυχή. Τελικά στο 86’ ο Χαριστέας σκόραρε και ένας στεναγμός ανακούφισης βγήκε
από τα στήθη μας. Δεν γινόταν πλέον να χαθεί αυτή η πρόκριση. Θα ήταν κάτι
παραπάνω από αυτοκτονία.
Ημέρα: 6 Σεπτεμβρίου 2003
Τόπος: Ερεβάν, «Ρεπούμπλικαν»
Αγώνας: Αρμενία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η Ελλάδα είχε αρχίσει να δίνει δείγματα σοβαρότητας. Οπότε,
έπρεπε ασυζητητί να επιβεβαιώσει την αγωνιστική της ανωτερότητα, επικρατώντας
της Αρμενίας. Οι διεθνείς φρόντισαν από νωρίς να βάλουν τα πράγματα στη θέση
τους. Το γκολ του Ζήση Βρύζα στο 35’ ήταν αρκετό για να μας δώσει τη νίκη.
Απέμενε ένα βήμα πλέον για να επικυρωθεί η πρόκριση.
Ημέρα: 11 Οκτωβρίου 2003
Τόπος: Γήπεδο «Απόστολος Νικολαίδης»
Αγώνας: Ελλάδα-Β. Ιρλανδία
Διοργάνωση: Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η «Λεωφόρος» είχε γεμίσει από νωρίς. Το παιχνίδι με τους
Βορειοιρλανδούς είχε τον χαρακτήρα φιέστας. Μια νίκη και η Ελλάδα θα περνούσε
πρώτη και καλύτερη στην τελική φάση της Πορτογαλίας. Το παιχνίδι δεν ήταν τόσο
εύκολο όσο φαινόταν. Ένα λάθος του Δέλλα σε κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης,
παραλίγο να προκαλέσει «εμφράγματα». Στο 68’ κερδίζουμε πέναλτι. Ο Βασίλης
Τσιάρτας αναλαμβάνει να το εκτελέσει και δεν αστοχεί. Στις εξέδρες έξαλλοι
πανηγυρισμοί. Το σκορ δεν αλλάζει μέχρι το τέλος. Το όνειρο γίνεται
πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι στα τελικά!
Ημέρα: 12 Ιουνίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Ντραγκάο»
Αγώνας: Πορτογαλία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Στην Αθήνα, η ζέστη… σπάει κόκαλα! Είναι Σάββατο, δεν
δουλεύω και από νωρίς έχω πάρει θέση για το μεγάλο παιχνίδι. Την πρεμιέρα του EURO 2004, ανάμεσα στην
Ελλάδα και την Πορτογαλία. Από την προηγουμένη, έχω ένα καλό προαίσθημα. Το
ματς ξεκινάει. Μόλις στο 6’ ο Καραγκούνης σκοράρει. Η Ελλάδα παίζει εκπληκτικό
ποδόσφαιρο και δείχνει έτοιμη να γράψει ιστορία. Στο 51’ ο Σεϊταρίδης κερδίζει
πέναλτι. Ο Μπασινάς εκτελεί εύστοχα και «γράφει» το 0-2. Είναι απίστευτο κι
όμως αληθινό. Το γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο στις καθυστερήσεις δεν μειώνει
καθόλου τον θρίαμβο. Η εθνική έχει κάνει το πιο ονειρώδες ξεκίνημα. Είναι ωραίο
να ζεις την ιστορία όταν γράφεται…
Ημέρα: 16 Ιουνίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Μπέσα»
Αγώνας: Ελλάδα-Ισπανία
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Στη δουλειά επικρατεί αναβρασμός ενόψει της κρισιμότατης
αναμέτρησης. Όλοι ελπίζουμε το καλύτερο και κοροϊδεύουμε τους Ισπανούς, που
κάνουν λόγο για εκδίκηση για την ήττα στα προκριματικά. Το ξεκίνημα μας
παγώνει. Οι «φούριας ρόχας», έχουν… περικυκλώσει τα καρέ της ελληνικής ομάδας
που περνάει δύσκολες στιγμές. Στο 28’, ο Μοριέντες ανοίγει το σκορ και η σκέψη
όλων πάει στο χειρότερο. Η Ελλάδα καταφέρνει να μη δεχθεί άλλο γκολ, παρά την
πίεση των Ισπανών. Και στο 67’ δίνει την απάντησή της. Ο Χαριστέας ισοφαρίζει
και μας στέλνει στα ουράνια. Οι παίκτες και το τεχνικό τιμ της Ισπανίας δεν
πιστεύει αυτό που έχει συμβεί. Μέχρι το τέλος της αναμέτρησης η αντίπαλός μας
δεν θα καταφέρει να συνέλθει. Η Ελλάδα παίρνει τον πολύτιμο βαθμό και η
πρόκριση στα προημιτελικά είναι πλέον στα χέρια της…
Ημέρα: 20 Ιουνίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Αλγκάρβε»
Αγώνας: Ρωσία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η Ελλάδα πάει για την πρόκριση! Όλοι μιλούν για νίκη
απέναντι στους Ρώσους, που θα μας στείλει στους «8» χωρίς περαιτέρω αγωνίες. Η
αρχή της αναμέτρησης είναι εφιαλτική. Μόλις στο 2ο λεπτό, ο
Κιριτσένκο κάνει το 1-0. Η εθνική δείχνει σοκαρισμένη και πριν καλά καλά
καταλάβει τι γίνεται, δέχεται και δεύτερο τέρμα στο 17’ από τον Μπουλίκιν. Στη
δουλειά δεν μιλάει κανείς. Σαν να έχουμε καταπιεί τη γλώσσα μας. Οι διεθνείς
πρέπει να δείξουν σφυγμό, να δείξουν ότι υπάρχουν. Στο 44’ ο Βρύζας καταφέρνει
να βάλει το πολυπόθητο γκολ. Ξεσπάμε. Μέχρι το τέλος της αναμέτρησης το άγχος
δεν φεύγει, καθώς πρέπει να λήξει και η άλλη αναμέτρηση του ομίλου, ανάμεσα
στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Τελικά όλα πάνε κατ’ ευχή. Το όνειρο
συνεχίζεται. Η Ελλάδα, παρά την ήττα, είναι στα προημιτελικά!
Ημέρα: 25 Ιουνίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Ζοζέ Αλβαλάδε»
Αγώνας: Γαλλία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η Γαλλία, κάτοχος του τίτλου, δεν φαίνεται να υπολογίζει και
πολύ την εθνική μας. Κακό δικό της! Η Ελλάδα επιβάλλει το ρυθμό της και την
κατάλληλη στιγμή «σκοτώνει» τους Γάλλους. Ο Ζαγοράκης περνάει με μια
αριστοτεχνική ντρίμπλα τον Λιζαραζού, βγάζει συστημένη σέντρα για το κεφάλι του
Χαριστέα κι ο τελευταίος τη στέλνει ν’ αναπαυθεί στα δίχτυα του Μπαρτέζ. Οι
«τρικολόρ» δεν συνέρχονται μέχρι τη λήξη και η Ελλάδα περνάει στα ημιτελικά!
Κανείς μας δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που έχει συμβεί. Ήταν μια από τις λίγες
φορές που βγήκα να πανηγυρίσω στους δρόμους. Ένιωθα την ανάγκη να το κάνω.
Γιατί τέτοιες στιγμές μπορεί και να μην επαναληφθούν στη ζωή ενός ανθρώπου…
Ημέρα: 1 Ιουλίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Ντραγκάο»
Αγώνας: Ελλάδα-Τσεχία
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο παιχνίδι το φοβόμουν
πολύ. Οι Τσέχοι είχαν δείξει πολύ καλά στοιχεία στους προηγούμενους αγώνες τους
και ήταν αναμφίβολα το φαβορί. Η εξέλιξη του αγώνα ήταν δραματική. Το 90λεπτο
έληξε χωρίς τέρματα, με την Τσεχία να έχει την υπεροχή και να έχει χάσει
αρκετές ευκαιρίες. Στον αντίποδα, η Ελλάδα έδειχνε να θέλει, αλλά να μην
μπορεί.
Με το που ξεκίνησε η παράταση, είχα μια περίεργη αίσθηση ότι
θα προκριθούμε. Και στη φάση του Γιαννακόπουλου, η πεποίθησή μου αυτή,
ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο. Στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους της
παράτασης, έζησα την κορυφαία -κατ’ εμένα- στιγμή της εθνικής σε αυτό το
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Έχουμε κερδίσει κόρνερ. Ο Τσιάρτας εκτελεί, ο Δέλλας
βρίσκει τη μπάλα με το κεφάλι και τη στέλνει στα δίχτυα. Δεν υπάρχει πλέον
χρόνος για τους Τσέχους ν’ αντιδράσουν. Σχεδόν ταυτόχρονα με τη σέντρα, ο
διαιτητής σφυρίζει τη λήξη. Η Ελλάδα είναι στον τελικό! Είναι δυνατόν; Κι όμως
είναι!
Ημέρα: 4 Ιουλίου 2004
Τόπος: Πορτογαλία, «Ντα Λουζ»
Αγώνας: Πορτογαλία-Ελλάδα
Διοργάνωση: Τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004
Εκείνη την Κυριακή έμοιαζε σαν όλα τ’ άλλα να είχαν μπει για
λίγο στο περιθώριο. Όλοι περιμέναμε τη σέντρα του τελικού. Κι όλοι, βαθιά μέσα
μας, πιστεύαμε πως θα παίρναμε την κούπα! Ο τελικός είχε όλα τα στοιχεία που
βρίσκει κανείς σ’ ένα τέτοιο παιχνίδι. Εκατέρωθεν καλές στιγμές, νευρικότητα,
αλλά και μια αίσθηση αναμονής, για εμάς τους φιλάθλους τουλάχιστον. Όλα αυτά, μέχρι
το 57’. Ο Μπασινάς εκτέλεσε το κόρνερ, ο Χαριστέας σκόραρε με κεφαλιά και πλέον
αρχίσαμε να το συνειδητοποιούμε: η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η εικόνα
μετά τη λήξη της αναμέτρησης, χαρακτηριστική. Οι Έλληνες ένα «κουβάρι» να
πανηγυρίζουν και οι Πορτογάλοι να φεύγουν για δεύτερη φορά ταπεινωμένοι.
Τι μένει τώρα; Εκτός από τις αναμνήσεις, αυτό που μου είπε
ένας συνάδελφος, λίγο μετά τον θρίαμβο: «Το ζήσαμε στ’ αλήθεια αυτό;». Ναι το
ζήσαμε. Κι ας μας φαίνεται ακόμα σαν ένα πολύ όμορφο όνειρο!
*** Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο
βιβλίο, "Εθνική Ελλάδος γεια σου!",
το οποίο είναι αφιερωμένο στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
(Εκδόσεις "Παπαδόπουλος", Α' Έκδοση 2008 -
Οργάνωση σειράς: Μάνος Κοντολέων, Κείμενα: Δομήνικος Κοντολέων, Χρήστος
Φασούλας, Σκίτσα: Στάθης).
Αντί άλλου επιλόγου, ας ξαναζήσουμε εκείνες τις στιγμές, βλέποντας το παρακάτω βίντεο!
