"Το σύστημα έλεγαν οι αρχαίοι -και γι' αυτό ήταν σπουδαίοι-
είναι ένα βαρέλι γεμάτο σκόρδα.
Και μέσα στο βαρέλι ανθρώποι, ανθρώποι, ανθρώποι.
Μια Γη γεμάτη σκορδαλιά!
Και το βαρέλι αυτό γυρίζει, γυρίζει...
Κι όλο και κάποιοι βγαίνουνε στην επιφάνεια. Και γίνονται μετά Ωνάσηδες.
Ωνάσης σημαίνει να πας στα μπουζούκια, να τα σπας αγκαλιά με τον Τέλη τον Σαβάλας και να κάθεσαι μετά στο Κολωνάκι στις κοσμικές ταβέρνες και να τρως λαϊκότατα σκορδαλιά!
Αυτό είναι και που το σώζει το σύστημα:
Ποιός πρώτος θα προλάβει...
...έχει την εντύπωση, την αυταπάτη, το πιστεύει δηλαδή, πως θα προλάβει, να βγει ο ίδιος μέσα απ' το βαρέλι και να πέσει με τα μούτρα να φάει. Να φάει! Να φάει!
Γι' αυτό βρωμάει ο χώρος μας σκατίλα.
Σκατίλα είναι η μυρουδιά του ανθρώπου, αυτουνού που τρώει σκόρδα. Πολλά σκόρδα, πάρα πολλά σκόρδα.
Όλα τα σκόρδα όλων των υπόλοιπων ανθρώπων...".
{Νικόλας Άσιμος - Βαρέλι, Πιάστηκα Σκοινί Κορδόνι, από την παράνομη κασέτα Νο 000001 "Με το βαρέλι που για να βγεί το σπάει", του 1978}
