«Lebensraum»: Ένα μονόπρακτο πείραμα για την καλοσύνη

Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε!

Όταν η τηλεόραση σύστησε στον κόσμο αυτό που ονομάζουμε reality show, ο στόχος ήταν διττός...

Πέραν βεβαίως του κέρδους, από τις θεαματικότητες και τις διαφημίσεις/χορηγίες, που όλοι οι συντελεστές ανέμεναν να φέρουν πακτωλούς χρημάτων...

Από τη μία, αναφορικά με τους συμμετέχοντες, ο στόχος δεν ήταν άλλος, από τη διερεύνηση του πόσο μακριά είναι διατεθειμένος να φτάσει ένας μέσος άνθρωπος, κάτω από συγκεκριμένες πάντα συνθήκες (π.χ. εγκλεισμού) για να κερδίσει ενά βραβείο -συνήθως- μεγάλης χρηματικής/υλικής αξίας, αλλά αμφιβόλου ηθικής...

Κι από την άλλη, πόσο διατεθειμένοι είναι οι θεατές, να ταυτιστούν με τους παίκτες, να παραμυθιαστούν πως κινούν τα νήματα, να ονειρευτούν πως θα είναι οι επόμενοι που θα ξεπεράσουν τα όριά τους...

Το πείραμα αυτό, που φυσικά δεν αφορούσε σε καμία περίπτωση την καλοσύνη, πέτυχε πανηγυρικά...

Φτάσαμε κάμποσους μήνες πριν και σε σχετική τηλεοπτική σειρά, σε μια από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες παγκοσμίως (Netflix), που έφτανε στα άκρα το όλο ζήτημα (Squid Game).

Όμως αυτό το κείμενο, δεν έχει σκοπό να αναλωθεί στα κάθε λογής realities που παρεπιδημούν σήμερα...

Αλλά να μιλήσει για μια πραγματικά εξαιρετική παράσταση...

Και ένα αληθινό πείραμα για την καλοσύνη...

Το "Lebensraum", βασισμένο στο ομότιτλο έργο του Θανάση Τριαρίδη...

Ας αρχίσουμε από την υπόθεση...

"Το έργο εκκινεί από την ναζιστική, επεκτατική θεωρία του Ζωτικού Χώρου (αυτή είναι η μετάφραση της λέξης Lebensraum) και την μεταγράφει εφιαλτικά στο σήμερα.

Τα όρια ανάμεσα στους ηθοποιούς και το κοινό καταργούνται. Ποιος θέτει το όριο ανάμεσα στην αθωότητα και την ενοχή και ποιος είναι σε θέση ν’ ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από το ψέμα;

Δύο άνθρωποι συναντιούνται στη σκηνή, δύο γυναίκες. Η Χειρίστρια του Πειράματος - το οποίο πραγματοποιείται παρουσία κοινού - οδηγεί τη συμμετέχουσα - η οποία βρίσκεται εδώ με τη θέλησή της έναντι αμοιβής - από την Κούβα και το Σινσινάτι, μέχρι την Κουάλα Λουμπούρ, συνοδεία μουσικής, μέχρι να συναντήσει στα σκοτεινά δάση της Πολωνίας τους Εβραίους παρτιζάνους και να έρθει αντιμέτωπη μ’ αυτό που γεννά τον φασισμό.

Είναι το Πείραμα μια απλή καταγραφή στατιστικών στοιχείων; Πόσο αλλοιώνεται η ανθρώπινη φύση μέσα από την ψυχική δοκιμασία του Πειράματος; Πώς μετατρέπεται η συμμετέχουσα σε πειραματόζωο και πόσο μακριά της επιτρέπει η ηθική της να προχωρήσει;

Πόσο αμέτοχο είναι το κοινό;

Πόσο πρόθυμοι είναι οι άνθρωποι να ακολουθήσουν εντολές γνωρίζοντας ότι θα βλάψουν άλλους;".

Προφανώς και δε θα δώσω εγώ τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, αλλά θα σας αφήσω να τις ανακαλύψετε επί σκηνής...

Θα πω όμως μερικά λόγια, για το πως ένιωσα εγώ παρακολουθώντας την παράσταση...

Αρχικά, να αναφέρω πως είναι η 3η version του Lebensraum, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω...

Η 1η, κάπου στο 2016, σε σκηνοθεσία της Έλενας Σωκράτους (με τους Κωστή Καλλιβρετάκη & Κωνσταντίνο Γεράκη).

Η 2η, μερικά χρόνια πριν, σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου (με τους Σήφη Πολυζωίδη και Πάνο Ζουρνατσίδη). Σε αυτήν, είχα την ευκαιρία να γίνω και λίγο πιο ενεργό μέλος!

Υπέροχες και οι δύο!

Αλλά η καρδιά μου, το ομολογώ, ανήκει σε αυτή την 3η εκδοχή, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της Γιώτας Σερεμέτη, με τις Κατερίνα Σταθοπούλου και Δέσποινα Αποστολίδου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (αξίζει επίσης ξεχωριστή αναφορά στον εκπληκτικό σχεδιασμό του φωτισμού, πίσω από τον οποίο "κρύβεται" ο Κώστας Φιλίππογλου)...

Τα δυο κορίτσια που αποτελούν το πρωταγωνιστικό δίδυμο, δεν ερμηνεύουν απλά, αλλά μπαίνουν βαθιά στο "πετσί" των ρόλων τους, γίνονται σταδιακά οι χαρακτήρες που υποδύονται...

Και η εξαιρετικά ευρηματική σκηνοθεσία, που πόνταρε πάνω τους, δικαιώθηκε πανηγυρικά...

Στη μία άκρη η συμμετέχουσα στο Πείραμα, που ξεκινά δείχνοντας αδίστακτη, που πιστεύεις ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός... 

Στην πορεία όμως όλα θ' αλλάξουν...

Μέσα από απανωτές εναλλαγές συναισθημάτων...

Και στην άλλη άκρη η Χειρίστρια του Πειράματος...

Είναι εκείνη που δεν χάνει ποτέ την ψυχραιμία της...

Εκείνη που κινεί τα νήματα... 

Κυριολεκτικά και μεταφορικά...

Και στη μέση το κοινό...

Όλοι εμείς...

«Το καθαυτό νόημα του Lebensraum συμπυκνώνεται σε τούτο: οι αληθινοί δολοφόνοι είναι - και θα είναι για πάντοτε - οι θεατές», σημειώνει ο συγγραφέας του έργου, Θανάσης Τριαρίδης.

Έτσι είναι...

Δείτε αυτή την παράσταση...

Και ύστερα σκεφτείτε για λίγο...

Τι θα κάνατε αν όλα όσα παρακολουθήσατε συνέβαιναν στ' αλήθεια; 

Θα παρεμβαίνατε, για να σταματήσετε τα χειρότερα;

Ή θα μένατε καρφωμένοι/ες στις θέσεις σας, "διψασμένοι/ες" για περισσότερο "αίμα", για ακόμα μεγαλύτερη "φρίκη";

Μη βιαστείτε να απαντήσετε...

Κι αν το κάνετε, μη δώσετε την προφανή απάντηση...

Ο Οδυσσέας Ελύτης, κάποτε είχε γράψει: "Τα πάντα, θα ‘λεγες, είναι ικανός να σοφίζεται ο άνθρωπος, φτάνει να μην υποχρεωθεί να κοιταχτεί καταπρόσωπο".

Και τώρα που ξαναδιαβάζω την παραπάνω φράση, πόσο στ' αλήθεια ταιριαστή μου φαίνεται με το Lebensraum!

Ξέρετε...

Στη θεωρία, όλοι οι άνθρωποι υποτίθεται πως είμαστε, ή τουλάχιστον γεννιόμαστε καλοί...

Μέχρι κάποιος, ή κάτι ν' απειλήσει το Lebensraum μας...

Τον Ζωτικό μας Χώρο...

Τότε είμαστε ικανοί για τα πάντα...

Και άλλοι περνούν τη λεπτή κόκκινη γραμμή... 

Άλλοι πάλι όχι...

Και ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του...

Το σίγουρο είναι, πως κανένας δε μένει αμέτοχος...

Ξέφυγα πάλι...

Αλλά είναι αυτό το έργο κι αυτή η παράσταση, που σου γεμίζουν με σκέψεις το κεφάλι και σε κάνουν να θέλεις να τις μοιραστείς...

Να απλώσεις τον Ζωτικό σου Χώρο...

Αυτή δεν είναι τελικά η επιτυχία μια θεατρικής παράστασης;

Ενός θεατρικού έργου;

Να βάλει τον θεατή να σκεφτεί, να ευαισθητοποιηθεί, να ενεργοποιηθεί...

Ή και να του ενισχύσει (ή ακόμα και να του ανατρέψει) τα πιστεύω του...

Όποια κι αν είναι αυτά και σε όποια πλευρά κι αν ακουμπούν...

Κι ανάλογα στη συνέχεια να πορευθεί...

Μα πάνω απ' όλα, το μεγαλύτερο επίτευγμα κάθε παράστασης, δεν είναι άλλο από το να σε κάνει να νιώσεις κομμάτι της...

Και το Lebensraum, το καταφέρνει σε απόλυτο βαθμό...

Κλείνω αυτό το σημείωμα, επαναλαμβάνοντάς σας τούτο: 

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!

Εσείς θα χάσετε!

Συντελεστές Παράστασης

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Γιώτα Σερεμέτη

Σχεδιασμός φωτισμού: Κώστας Φιλίππογλου

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη

Παίζουν:  Δέσποινα Αποστολίδου, Κατερίνα Σταθοπούλου

Πληροφορίες Παραστάσεων

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου

Τρίτη 16 Ιανουαρίου

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου

Τρίτη 23 Ιανουαρίου

Ώρα έναρξης: 20:30

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική Είσοδος: 12€

Φοιτητικό, Άνω των 65 ετών: 10 €

Ανέργων, ΑΜΕΑ, Ατέλειες: 5 €

Διάρκεια: 70 λεπτά

FAUST (Καλαμιώτου 11 και Αθηναΐδος 12, 10560 Αθήνα, Τηλ. 210 3234095)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/lebensraum-peirama-gia-tin-kalosyni/

Vixere (θεατρικό έργο)

Η Κ είναι παντρεμένη με τον Γ.

Είναι ένας γάμος που ποτέ δε τον θέλησε και στον οποίο υποχρεώθηκε να συναινέσει, κατόπιν των ασφυκτικών πιέσεων των γονιών της.

Η Κ είναι στην πραγματικότητα ερωτευμένη με τον Π. Την ημέρα του γάμου της, ο Π της είχε ζητήσει να φύγουν μαζί, όμως η Κ είχε αρνηθεί.

Στην πορεία των χρόνων, η Κ με τον Π συναντιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Εκείνος πάντα της ζητά να τα εγκαταλείψει όλα και να πάει να ζήσει μαζί του. Εκείνη εξακολουθητικά αρνείται.

Παράλληλα, η σχέση της Κ με τον Γ, ολοένα και χειροτερεύει. Ένα βράδυ ο Γ, μαζί με τον γιο τους, Β, της προτείνουν να μπει σε ψυχιατρείο, κάτι που απορρίπτει κατηγορηματικά.

Αποφασίζει όμως να ξεκόψει οριστικά από τον Π.

Για ένα διάστημα η κατάσταση δείχνει να βελτιώνεται. Μέχρι που ο Π την επισκέπτεται στο σπίτι της.

Ακολουθεί μια έντονη συζήτηση, κατάληξη της οποίας είναι η Κ να χάσει οριστικά τον έλεγχο.

Από εκεί και πέρα τα γεγονότα θα είναι σαρωτικά και θα οδηγήσουν σε ένα αναπάντεχο τέλος...

*** Μπορείτε να διαβάσετε το έργο εδώ: https://drive.google.com/file/d/1TTtr-uaQdXnDiMNyRLFgR3KECHBg_Jns/view?usp=drive_link

*** To έργο απέσπασε έπαινο στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πρωτοεμφανιζόμενου Θεατρικού Συγγραφέα του Πανελληνίου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμου Μονεμβασίας: https://www.facebook.com/panellinio.festival.erasitexnikou.theatrou/posts/pfbid024P7DfwaiePpUJGXPsrecSHo74R4sWdti5kScLo7qrKvUfx1omDwM7vQXqWDC4stVl

Το "ποτάμι" δε γυρίζει πίσω...

Βλέπεις τη μεγαλειώδη (ακομμάτιστη και ειρηνική) αποψινή συγκέντρωση και δακρύζεις από συγκίνηση...

Νέοι, μεγαλύτεροι, οικογένειες με παιδιά, ζευγάρια, όλοι μαζί ενωμένοι να απαιτούν ένα καλύτερο μέλλον...

Η ελπίδα που τρεμόσβηνε μέσα σου, "ανάβει" ξανά για τα καλά! 

Η "χύτρα" που τόσα χρόνια σιγόβραζε, άνοιξε απότομα και θα παρασύρει τα πάντα στο διάβα της... 

Λίγες ώρες αργότερα, κάνεις το λάθος να ανοίξεις το timeline σου...

Στο οποίο από άποψη, έχεις (και θα συνεχίσεις να έχεις) όλες τις "φυλές του Ισραήλ"...

Και φρίττεις...

Ενδεικτικά:

1. Κάποιοι λένε πως σήμερα πήγαν στην συγκέντρωση μόνο οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι βολεμένοι και όσοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν...

2. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως όλος αυτός ο κόσμος υποκινείται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ή από το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. 

Όσο προχωράς, το επίπεδο πέφτει ολοένα και περισσότερο:

3. Επόμενοι στη σειρά οι γνωστοί... πτυχιούχοι του "Whataboutism". Που αρχίζουν το γνωστό ποιηματάκι: "Δεν είδα πορείες για το Μάτι, ή για τη Μάνδρα. Υποκριτές". 

Πλέον έχω καταλήξει πως οι συγκεκριμένοι συνειδητά "σκυλεύουν" τα θύματα αυτών των τραγωδιών, προσπαθώντας με χυδαίους συμψηφισμούς να περάσουν τη λογική "όλοι ίδιοι είναι", μπας και σώσουν τον πολυχρονεμένο τους "ηγέτη" από το κακό που τον βρήκε. Οδηγώντας  κατ' αυτόν τον τρόπο τον κόσμο στην απαξίωση και την αποχή από τις επερχόμενες εκλογές... 

4. Το παραπάνω έγινε και χειρότερο λίγες ώρες μετά, όταν οι γνωστοί άγνωστοι μπαχαλάκηδες (που καμιά σχέση όμως δεν έχουν με την σημερινή λαοθάλασσα στο κέντρο και επιτελούν συγκεκριμένο έργο, αυτό της προβοκάτσιας και της αμαύρωσης τέτοιων συγκεντρώσεων) κατέστρεψαν το μνημείο για τη MARFIN...

Βρήκαν λοιπόν ευκαιρία οι... ψύχραιμοι και άρχισαν να τσουβαλιάζουν όσους πήγαν στη διαδήλωση, πως και καλά δήθεν πενθούν και πως δε σέβονται τους νεκρούς της MARFIN και πως είναι αισχροί κλπ. κλπ. 

Αισχρή όμως είναι η σκύλευση που -και σε αυτή την περίπτωση- εκείνοι κάνουν, εκμεταλλευόμενοι και αυτά τα θύματα, για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς που πιο πάνω αναφέρθηκαν...  

5. Και φυσικά για να δείξουν την ανωτερότητά τους, αναγνωρίζουν ως μόνη σωστή συγκέντρωση (και στην οποία φυσικά συμμετείχαν) εκείνη την αλήστου μνήμης "Μένουμε Ευρώπη" την εποχή του δημοψηφίσματος. Αρνούμενοι ακόμα να καταλάβουν, πως ποτέ δεν τέθηκε αυτό το θέμα στην πραγματικότητα, οπότε και η μάζωξή τους, ήταν κενή περιεχομένου (ή μάλλον όχι, μας χάρισε τον κομψότατο κύριο με το... κολονάτο ποτήρι κρασί!).

6. Το καλύτερο όλων που διάβασα πάντως, ήταν πως λείπει η... Θάτσερ!!!!!

7. Όλοι αυτοί λοιπόν θα ήθελα να ακούσω τι έχουν να σχολιάσουν για τις συνέχεις εμετικές και χυδαίες δηλώσεις των τελευταίων ημερών από εκπροσώπους, ή υποστηρικτές της Κυβέρνησης, όπως ο Υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, ή ο "δημοσιογράφος", Άρης Πορτοσάλτε. Τι έχουν να πουν για τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκο, που αμολάει τα "σκυλιά του" για να σαπίζουν στο ξύλο και να πνίγουν στα δακρυγόνα οικογένειες, μικρά παιδιά, μαθητές, ηλικιωμένους, όλον ουσιαστικά τον κόσμο που τόλμησε να εκφράσει τη διαμαρτυρία του ενάντια στον... υπέρκομψο και την Κυβέρνησή του. 

Το ξέρω είναι δύσκολο να παραδεχθούν πως ο "Βασιλιάς Κυριάκος" είναι τελικά "γυμνός". Πως ο νεοφιλελευθερισμός στον οποίο με φανατισμό ομνύουν, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αποτυχημένη, όσο και επικίνδυνη θεωρία (και πως αλλιώς, όταν μπροστά στο κέρδος δεν λογαριάζει τις ανθρώπινες ζωές)... Σύμφωνα με τις βασικές αρχές της ψυχολογίας, η φάση στην οποία βρίσκονται, είναι εκείνη της άρνησης. Εκείνη της αποδοχής θα ακολουθήσει αργότερα και εύχομαι να τους "λυτρώσει"...

8. Συμπέρασμα: Όλοι αυτοί λοιπόν φυσικά και μπορούν να λένε την άποψή τους, όπως κι εμείς μπορούμε να διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως μαζί τους. Όμως, δεν έχουν σε καμιά περίπτωση το δικαίωμα να προσβάλλουν (θεωρώντας τους εαυτούς τους ανώτερα όντα) τον αγνό, στην συντριπτική του πλειοψηφία, κόσμο που κατέβηκε σήμερα (όπως και τις προηγούμενες ημέρες) στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντας τον υποκριτή, τεμπέλη, κομματικά καθοδηγούμενο, δήθεν πενθούντα, ανήθικο, χυδαίο κ.ο.κ. 

Εκτός πια κι αν όταν τα λένε όλα αυτά, κοιτούν στον καθρέφτη τους...

Ως γνωστόν, ο καθένας μας κρίνεται από τις πράξεις του. 

Κι έτσι επιβάλλεται. Χωρίς εξαιρέσεις... 

Υ.Γ.: Και για να μιλήσω και λίγο στη γλώσσα τους: 

«Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε». 

Αλλά και: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς· οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι».

Αμήν!

Τέμπη: Θλίψη και οργή...

Από τη μία η θλίψη και το μούδιασμα για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη... 

Για όλες αυτές τις ζωές που χάθηκαν άδικα...

Δεν το χωράει το μυαλό...

Κι από την άλλη η οργή...

Για τους υπεύθυνους που προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω, μετατρέποντας σε αποδιοπομπαίο τράγο τον σταθμάρχη (που η όποια -υπαρκτή- ευθύνη του, δεν αναιρεί τις δικές τους)...

Λένε πολλοί πως οι ευθύνες, σε κρατικό επίπεδο, είναι διαχρονικές. Και είναι αλήθεια. Όμως ξέρετε, το κράτος έχει συνέχεια...

Οπότε κάθε φορά -και σωστά- το βάρος πέφτει σ' εκείνους που έχουν -την εκάστοτε χρονική στιγμή- στα χέρια τους τις τύχες του τόπου...

Και οι τωρινοί δεν πρέπει να κριθούν μόνο για τα όσα δεν έκαναν για να μη φτάσουμε εδώ, αλλά και για τα όσα πράττουν τώρα, μετά την καταστροφή... 

Από που να το πιάσεις και που να τ' αφήσεις...

Από τον -κάτι παραπάνω από- απαράδεκτο Πρωθυπουργό της χώρας, που βιάστηκε να μας πει πως όλα οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος και -κατά την προσφιλή του τακτική- ξεκίνησε τους συμψηφισμούς για να αποφύγει για άλλη μια φορά ν' αναλάβει τις ευθύνες του; Για να μη μιλήσουμε για τη δήθεν επιτροπή που θα αναζητήσει το τι συνέβη (αφού έχει καταλήξει ο άνθρωπος, ποιος ο λόγος, εκτός της φτηνής επικοινωνιακής προπαγάνδας για όλο αυτό;), όπου έβαλε τον ελεγχόμενο (που κατάλαβε γρήγορα το οξύμωρο του πράγματος και έκοψε "ρόδα μυρωμένα") να ελέγξει τον εαυτό του...

Από την -ανεπαρκέσταστη και ακατάλληλη για το ρόλο που κλήθηκε να υπηρετήσει- Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το φτηνό επικοινωνιακό σόου που πραγματοποίησε όταν ακόμα οι λαμαρίνες έκαιγαν;

Από τους "δημοσιογράφους" που έχουν ξαμοληθεί από το πρώτο λεπτό της τραγωδίας να "ξεπλύνουν" την αγαπημένη τους Κυβέρνηση, με προκλητικές αναφορές και απόψεις; 

Ευτυχώς, για κάθε Πρετεντέρη και για κάθε Πορτοσάλτε (και για όλους τους υπόλοιπους του ιδίου φυράματος που δυσφημούν το επάγγελμα), θα υπάρχει πάντα κάποια σαν την Ράνια Τζίμα, για να τους βάζει στη θέση τους... 

Από τους Υπουργούς της Κυβέρνησης τέλος, που προσπαθούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, ή να μας ρίξουν "στάχτη" στα μάτια με -επικοινωνιακού τύπου- παραιτήσεις, ή εξοργιστικές δηλώσεις;

Λυπάμαι, αλλά, όπως λέει και το τραγούδι, όλους αυτούς, "τους έχω σιχαθεί"! Και κάθε μέρα τους σιχαίνομαι όλο και περισσότερο...

Θα κλείσω με κάτι πιο προσωπικό: Διάβασα την ανάρτηση στο Facebook της αδελφής μου, Άννας Κοντολέων, που βρέθηκε στη χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, μαζί με τον ανιψιό μου...

Πως το βίωσαν και τι εκείνη είπε στον γιο της...

Αυτά που κάθε μάνα πρέπει να λέει στο παιδί της...

Δεν ξέρω αν μου είναι γραφτό ν' αποκτήσω κάποτε δικό μου παιδί... Αν όμως συμβεί, θα φροντίσω κι εγώ να κάνω το ίδιο...

Το οφείλω, όλοι μας το οφείλουμε στη νέα γενιά...

Για να γίνουν πάνω απ' όλα σωστοί άνθρωποι (και όχι βρωμερά κομματόσκυλα) και να μπορέσουν ν' αλλάξουν τον κόσμο που τους παραδώσαμε (και τον οποίο εμείς αποτύχαμε να κάνουμε καλύτερο, κάτι που δε θα σταματήσει να μας πονάει, να μας πληγώνει)...

Αγαπημένε Μάνο Χατζιδάκι, είναι πια θέμα επιβίωσης να σε "διαψεύσουμε": Αυτός ο κόσμος πρέπει και μπορεί ν' αλλάξει... Και αργά η γρήγορα, θα γίνει... Έστω και με "φωτιά και με μαχαίρι"... Το ξέρω πως από εκεί ψηλά που βρίσκεσαι, μόλις θα το δεις να συμβαίνει, θα χαμογελάσεις ευτυχισμένος...

Χιόνια: Και η υπομονή έχει τα όριά της...

 Για να τελειώνουμε, γιατί και η υπομονή έχει τα όριά της...

- Μόνο χλεύη αξίζει στην αξιότιμη βουλεύτρια της ΝΔ, κα Παπακώστα, που χωρίς ίχνος ντροπής μας είπε πως πρέπει να φάνε πρόστιμα οι οδηγοί που εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό... Της εύχομαι ολόψυχα στις ερχόμενες εκλογές να μη βρει ούτε την ψήφο της...

- Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Οικονόμου, που περιφέρεται ολημερίς απόψε στα κανάλια, με αυτά τα φαιδρά που λέει (περί της ΕΜΥ, που τον άδειασε μεγαλοπρεπώς και όχι μόνο), εκθέτει και τον εαυτό του και τους πολιτικούς του προϊσταμένους...

- Ο Περιφερειάρχης Αττικής, κ. Πατούλης, για άλλη μια φορά αποδεικνύει πως καμία συναίσθηση του ρόλου του και της σοβαρότητας που αυτός απαιτεί δεν έχει (μ' αρέσει που έμεινε και αξύριστος δήθεν για να μας πείσει πως είναι 24/24 επί ποδός. Ας του πει κάποιος πως το συγκεκριμένο κόλπο είναι παλιό και δεν πιάνει πια...).

- Ο Υπουργός Πολιτικής Προστασίας, κ. Στυλιανίδης, αντί να υποτιμά τη νοημοσύνη μας ("κρατήσαμε λειτουργικό το κράτος"), θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί. Νέτα σκέτα.

- Ο Υπουργός Υγείας κ. Πλεύρης, καλύτερα να "μασάει", παρά να μιλάει (δείτε τι δήλωσε για τους ασθενείς στο "Σωτηρία" και φρίξτε μαζί μου...).

- Το ίδιο και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Θεοδωρικάκος, που χωρίς αιδώ, "γλύφει" πατόκορφα τον Πρωθυπουργό, ότι δήθεν αντέδρασε άμεσα για τους πληγέντες από την κακοκαιρία...

- Και πάνω απ' όλους ο (εξαφανισμένος εδώ και δυο μέρες) κ. Μητσοτάκης, αυτός που -δυστυχώς για εμάς- εδώ και 2,5 χρόνια παριστάνει τον Πρωθυπουργό, θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί τις ευθύνες του, γι' αυτόν τον περιφερόμενο θίασο, που μας παρουσιάζει ως Κυβέρνηση... 

Και να καταλάβει πως τα επικοινωνιακά του τρικ δεν πιάνουν πια...

Βλέπετε οι εγκλωβισμένοι της Αττικής Οδού δε δέχονται τα υποκριτικά 2 χιλιάρικα που τους πέταξε στη μούρη (υποκαθιστόντας τη δικαιοσύνη) και θα ταράξουν στη νομιμότητα τους υπεύθυνους για την ταλαιπωρία τους...

- Εσείς που μετά απ' όλα αυτά συνεχίζετε να υποστηρίζετε την ανύπαρκτη αυτή Κυβέρνηση και να κατηγορείτε τους πολίτες για την κατάσταση που βίωσαν -και συνεχίζουν να βιώνουν- και παράλληλα να λέτε λαϊκιστές όσους της κάνουμε κριτική (αντιπολίτευση και απλούς πολίτες), έχετε πρόβλημα. Και σοβαρό μάλιστα. Με αγάπη σας το λέω...

Υ.Γ.: Εκείνος, ο συνήθως λαλίστατος, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κ. Γεωργιάδης, που έχει εξαφανιστεί αλήθεια αυτές τις μέρες;

Υ.Γ. (2): Ναι, τα προβλήματα του ελληνικού κράτους να διαχειριστεί φυσικές καταστροφές είναι διαχρονικά και έχουν βαθιές ρίζες. Όμως τέτοια ξεφτίλα (όπως και το καλοκαίρι με τις φωτιές) εγώ δεν θυμάμαι ποτέ στη ζωή μου. Να μην μπορείς δηλαδή να είσαι σίγουρος, ούτε για τα αυτονόητα... 

Υ.Γ. (3): Αν, όποτε γίνουν εκλογές, η συγκεκριμένη Κυβέρνηση επανεκλεγεί, είμαστε άξιοι της μοίρας μας...

Σκέψεις που μου έφερε στο μυαλό η επικαιρότητα των ημερών...

- Όταν επιμένεις σε μια απολύτως λανθασμένη "συνταγή" για τη λειτουργία των σχολείων εν μέσω έξαρσης της πανδημίας (με το... παμμέγιστο 50%+1 κρουσμάτων για να κλείσει μια τάξη), τότε αυτό λέγεται ξεκάθαρα εμμονή... Εμμονή στο να μην παραδέχεσαι πως κάνεις λάθος. Οπότε κα Κεραμέως μου, παραδεχθείτε το εσφαλμένο των χειρισμών σας και αλλάξτε τους, προτού να είναι πολύ αργά...

- Όλοι συμφωνούμε πως "καλύτερα ανοιχτά, παρά κλειστά σχολεία", αλλά ειλικρινά που θα ήταν το καταστροφικό να παραταθεί η επανέναρξή τους για μια βδομάδα, προκειμένου να παρακολουθηθεί η εξέλιξη της πανδημίας; Μια βδομάδα που εύκολα μπορεί να καλυφθεί στο τέλος της σχολικής χρονιάς...

- Το αστείο με τον τηλεβιβλιοπώλη, ΑΚΑ Υπουργό, ΑΚΑ Αντιπρόεδρο, κάπου παρατράβηξε πια... Καθημερινά, με τις βροχηδόν τηλεοπτικές του εμφανίσεις (αλήθεια πότε του μένει χρόνος για να ασχολείται με τα θέματα του Υπουργείου του;), συνεχίζει να προσβάλλει τη νοημοσύνη μας... Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι σκέφτονται όσοι τόσα χρόνια τον ψηφίζουν... Άποψη μου, πως σε μια οποιαδήποτε σοβαρή χώρα του κόσμου, αυτός ο... κύριος ούτε έξω από το Κοινοβούλιο δε θα περνούσε και φυσικά ούτε λόγος για τα αξιώματα που απολαμβάνει εδώ...

- Ακόμα χειρότερα προσβάλλει τη νοημοσύνη μας ο αξιότιμος Δήμαρχος Αθηναίων... Μάθετε κ. Μπακογιάννη μου να δέχεστε την κριτική... Και μιας και μιλήσατε για μίζερους (αναφερόμενος σε όσους δικαίως σας επέκριναν για το Πρωτοχρονιάτικο... σόου σας), μίζερο ήταν μάλλον το θέαμα που παρουσιάσατε στο Λυκαβηττό...

- Όταν βλέπεις τον Πρωθυπουργό της χώρας να... εγκαινιάζει τη μεταφορά θραυσμάτων του Παρθενώνα, από ένα Μουσείο της Αθήνας σε ένα άλλο (!), που η απόστασή τους δεν ξεπερνά το 1χλμ. (!!!), θέλοντας με αυτό τον τρόπο να πουλήσει... φούμαρα για τα κλεμμένα μάρμαρα του ίδιου μνημείου, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, τότε τι αλήθεια μπορείς να σκεφτείς για το πως ο συγκεκριμένος αντιμετωπίζει τους πολίτες που υποτίθεται πως υπηρετεί;

Θα μπορούσα να γράψω και πολλά άλλα, γιατί πραγματικά έχω κουραστεί να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου, αλλά δε χρειάζεται. Τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά...

Θα κλείσω με ένα χαρακτηριστικό απόφθεγμα του άλλοτε Προέδρου των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους για όλον τον καιρό»...

Ο νοών νοείτω...

Υ.Γ.: Προσωπικά, αν άνηκα σε αυτούς που το 2019 ψήφισαν τη συγκεκριμένη Κυβέρνηση (και πολύ περισσότερο σε αυτούς που επιμένουν να τη στηρίζουν), θα είχα σήμερα προβληματιστεί βαθιά... Όχι τόσο με την ίδια την Κυβέρνηση, όσο με αυτό καθαυτό το πολιτικό μου κριτήριο/αισθητήριο... 

Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια...

Υ.Γ. (2): Ποτέ μου δεν αποτέλεσα και ούτε προτίθεμαι στο μέλλον να το πράξω, μέλος κανενός κόμματος... Πάντα έβλεπα και έκρινα τα πράγματα, όπως εγώ πιστεύω πως θα έπρεπε να είναι... Αυτό για όσους τυχόν βιαστούν να με εντάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΜΕΡΑ25 κ.ο.κ.

Και ο διχασμός συνεχίζεται...

Παρακολουθώ από χθες το νέο διχασμό που επικρατεί στο δημόσιο διάλογο σχετικά με το -σαφέστατα ταξικό, από τη στιγμή που δε λαμβάνεται υπόψη η αρχή της αναλογικότητας- μέτρο που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στους 60+, με την απειλή προστίμου της τάξεως των 100€ σε όσους δεν το πράξουν.

Προτού συνεχίσω, θεωρώ απαραίτητο να επισημάνω πως έχω εμβολιαστεί και με τις 2 δόσεις (Moderna) και αυτονόητα θα κάνω και την 3η, όταν θα έρθει η ώρα. Ακόμα πιο αυτονόητα, ήμουν, είμαι και θα είμαι υπέρ των εμβολιασμών (γενικά και ειδικά). Αυτά, προς αποφυγή ασκόπων παρεξηγήσεων.

Δεν θα επιχειρηματολογήσω, τουλάχιστον σε αυτή μου την ανάρτηση, επί της συνταγματικότητας, ή μη, της απόφασης της Κυβέρνησης, αν και έχω σχηματίσει προσωπική άποψη.

Είναι όμως ορισμένα πράγματα που πρέπει να ειπωθούν και που πολύ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη όλων αυτών που με μεγάλη λύσσα επικροτούν την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ζητούν μάλιστα να την επεκτείνει. 

1ον: Δεν αισθάνεστε να προσβάλλει τη νοημοσύνη σας ο ΠΘ, όταν λέει πως τα πρόστιμα θα πηγαίνουν υπέρ του ΕΣΥ; Του ίδιου ΕΣΥ που ήδη πληρώνουμε όλοι μας μέσω των κρατήσεων στους μισθούς μας. Του ίδιου ΕΣΥ που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε χάνει ευκαιρία να κατηγορεί και να ανακοινώνει πως με το πέρας της πανδημίας θα συγχωνεύσει, ή και θα κλείσει ακόμα, δεκάδες νοσοκομεία, γιατί δε χρησιμεύουν. Του ίδιου ΕΣΥ που δεν έκανε τίποτα εκείνος και η Κυβέρνηση του για να το ενισχύσει, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια που ζούμε στην πανδημία. 

Μα θα μου πείτε, συνέχεια λέει πως προσέλαβε γιατρούς, πως δεν υπάρχουν άλλοι πλέον, αλλά και πως αύξησε τις ΜΕΘ, τι ακόμα δηλαδή να κάνει; 

Δείτε λοιπόν στα δύο link που παραθέτω ποια είναι η πραγματική εικόνα και μη μένετε μόνο στις μεγαλόστομες δηλώσεις.

Περί των γιατρών που δεν υπάρχουν: 

https://www.ieidiseis.gr/politiki/121194/oenge-diapseydei-mitsotaki-sti-synantisi-me-tsipra-giatroi-yparxoun-gia-na-enisxysoun-to-esy-na-proslifthoyn-amesa?fbclid=IwAR0u3Fdd8nR4krF0-AMLqlTByCdv0VI_GkvBYRpJYyso_4NBQfUc-HyrFZI

Περί των ΜΕΘ και μάλιστα από "δικό του" (τον κ. Βασιλακόπουλο, για τον οποίο θα μιλήσουμε και παρακάτω): 

https://www.news247.gr/koinonia/vomva-vasilakopoyloy-ftiaxame-klines-meth-choris-prodiagrafes-kai-eichame-ypsili-thnitotita.9421021.html?fbclid=IwAR36ipknO-tAAFUCBU547BDA9wEcw98OrGSDq6mdsQWWcCuPi_dEwcM7Upk

Αλλά και από μια άλλη "δικιά του" (κα Παγώνη): 

https://www.powergame.gr/ellada/154830/pagoni-na-ginoun-amesa-proslipseis-ygeionomikon-sto-kokkino-to-esy/?fbclid=IwAR07x0oPSDCtDyqui5CZaDhQzJnCiERTqPT1nfGmmk-u1qT5LS0NNreicEo

Για να τελειώνουμε λοιπόν: Ενίσχυση σημαίνει προσλαμβάνω άμεσα (και όχι προκηρύσσω θέσεις, που μέχρι να καλυφθούν, "ζήσε Μάη μου..."). Και φτιάχνω ΜΕΘ, σημαίνει τις φτιάχνω σωστά και τις εξοπλίζω με ιατρικό προσωπικό. Όχι απλά τις προσθέτω στο σύστημα και στην ουσία είναι είτε δυσλειτουργικές, είτε αδύνατο να χρησιμοποιηθούν.

2ον: Ακόμα περισσότερο δε νιώθετε να καταρρακώνεται η νοημοσύνη σας, με την (σημερινή) παρακάτω δήλωση του ΠΘ στη Βουλή: «Υπάρχουν σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Ναι, υπάρχουν. Είναι σε κρεβάτι με κανονική φροντίδα; Είναι. Έχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς σε σχέση με αυτούς οι οποίοι είναι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη. Όχι δεν έχω, έχετε εσείς; Φέρτε την»; 

Δείτε εδώ περισσότερα: 

https://www.2020mag.gr/politics/3471-salos-me-tis-diloseis-mitsotaki-sti-vouli-gia-tis-meth-video?fbclid=IwAR3bgIRVLNAqaN42MfHgf0_0XnyBgMml2SUOK2dPADUnHsDf5vn2-Wm80dI

Κι εδώ ποια είναι η -αυτονόητη για όσους έχουν επαρκή αντιληπτική ικανότητα- πραγματικότητα: 

https://tvxs.gr/news/ellada/thnitotita-ektos-meth-o-isxyrismos-mitsotaki-kai-i-pragmatikotita?fbclid=IwAR1UaX6GDpXG4w6YPE-QjOJ0jKNRmN4ITO-p10menMh6tE7yPcPo3I_Nthg

3ον: Πολλοί ζητούν οι ανεμβολιαστοί που καταλήγουν στα νοσοκομεία να πληρώνουν τα νοσήλειά τους. Κάποιοι άλλοι να μην έχουν καν πρόσβαση στα νοσοκομεία, ή τις ΜΕΘ. Κι αν οι απλοί πολίτες που τα υποστηρίζουν αυτά "ξεχνούν" πως και οι ανεμβολίαστοι (όπως φυσικά και οι εμβολιασμένοι) πληρώνουν (μέσω αυτών των άτιμων των κρατήσεων στους μισθούς τους) για να έχουν ιατρική φροντίδα και περίθαλψη, όποτε αυτό χρειάστει, είναι απλά απαράδεκτο τέτοιες απόψεις να βγαίνουν από το στόμα γιατρών, όπως π.χ. ο κ. Εξαδάκτυλος: 

https://www.news247.gr/koinonia/exadaktylos-na-plironoyn-meros-tis-nosileias-toys-oi-anemvoliastoi.9430624.html?fbclid=IwAR1xyEBeOlQxkQkv_zb9qV3TQXDv9Gd4MszDJUVFD-fep1xcrZMfNKFmGZY

Ξεκάθαρα: Είναι ανήκουστο και μόνο να το συζητάμε το παραπάνω... 

Όπως και -στα όρια του επικίνδυνου- προτάσεις (;) σαν του κ. Βασιλακόπουλου (και πάλι): 

https://thepressproject.gr/protasi-vasilakopoulou-se-grammi-portosalte-ta-100-evro-na-parakratountai-apo-ti-syntaxi/?fbclid=IwAR124IqEFiaP5OW4zPhYIqqpaVETZ1ZNa7gWB2l-XbLJ_kel4NUgLcEflxg

3ον: Συνέχεια εκ του προηγουμένου: Κάποιοι λένε πως έτσι (λόγω των ανεμβολίαστων) επιβαρύνεται το Σύστημα Υγείας και δεν υπάρχουν θέσεις για σοβαρά περιστατικά non-covid, ή προγραμματισμένα χειρουργεία. Μα ήδη έχει φροντίσει για αυτό η Κυβέρνηση:

https://www.in.gr/2021/11/23/greece/koronoios-kovontai-eos-kai-80-ta-programmatismena-xeirourgeia-sta-nosokomeia-eggrafo/?fbclid=IwAR0BwCqsi0o2QW30MEvjWkiYQUgsLR6_UeYbgEbZmGRnmZPgJf1GTXIf_NU

Στο 90% της πανδημίας το ΕΣΥ είναι μονοθεματικό και όχι με ευθύνη των πολιτών, αλλά λόγω της ανεπάρκειας εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις. Εκείνων που έβγαλαν εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα σε αναστολή, εν μέσω πανδημίας, επειδή δεν έχουν εμβολιαστεί, αλλά δεν φρόντισαν να τους αντικαταστήσουν, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερο το Γολγοθά, όσων απέμειναν... 

Και επιπλέον έκαναν και περικοπές στον προϋπολογισμό του ερχόμενου έτους για τις δαπάνες στην υγεία (και όχι μόνο): 

https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/269775_ki-omos-meionoyn-tis-dapanes-gia-ygeia

Θα μου πείτε και πάλι ότι ίσως να τα λέω εκ του ασφαλούς. Εξηγήστε μου όμως: Γιατί σχεδόν όλοι οι γιατροί/νοσηλευτές είναι στα κάγκελα με τους χειρισμούς της Κυβέρνησης; Θέλουν να κάνουν αντιπολίτευση; Είναι... Συριζαίοι; Όλοι τους (σοβαρά τώρα;); Αλήθεια, θέλω μια απάντηση...

4ον: Η (μικρή πάντως επί του συνολικού αριθμού) αύξηση των ραντεβού για εμβολιασμό στους 60+, μετά την ανακοίνωση της υποχρεωτικότητας από τον ΠΘ, αποδεικνύει δυο πράγματα: Πως οι λεγόμενοι "ψεκασμένοι" είναι τελικά πολύ λιγότεροι, σε σχέση με όσα νομίζουν κάποιοι και πως (με ευθύνη διαχρονικά όλων των Κυβερνήσεων και ιδιαίτερα της σημερινής), το Κράτος έχει εκπαιδεύσει τους πολίτες του να αποφασίζουν να κάνουν κάτι, είτε μέσω ανταλλαγμάτων (δωροεπιταγές σε νέους), είτε με την απειλή του "βούρδουλα" (πρόστιμο στους μεγαλύτερους). Κάτι λέει αυτό για την ποιότητα της κοινωνίας μας (και του πολιτικού μας προσωπικού), δε συμφωνείτε;

5ον: Fact: Οι εμβολιασμένοι και μεταδίδουμε και νοσούμε. Λιγότερο, αλλά συμβαίνει. Φυσικά θα νοσήσουμε ελαφρύτερα, ή και σχεδόν καθόλου. Πειράζει που πολλοί από εμάς δε θέλουμε ούτε αυτό; Όπως λοιπόν πρέπει να έχουμε την απαίτηση από τους ανεμβολίαστους να παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, το αυτό ισχύει και για εμάς τους εμβολιασμένους. Έχουν αρχίσει ήδη και το λένε ακόμα και μέλη της κυβερνητικής επιτροπής για την πανδημία, ή φιλοκυβερνητικοί γιατροί, πως ήταν λάθος το μήνυμα που δόθηκε στους εμβολιασμένους για υπέρμετρη χαλαρότητα, ή πως τελείωσαν μια και καλή με την πανδημία. Το εμβόλιο φυσικά μας προστατεύει, αλλά ούτε άτρωτους μας κάνει, ούτε και είναι πανάκεια. Και είναι προς τη λάθος κατεύθυνση η συνεχίζομενη διχαστική λογική της Κυβέρνησης (κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα φοβάμαι), προκειμένου να αποφύγει τις δικές της τεράστιες ευθύνες...  

6ον: Από ελάχιστους έχω ακούσει μια κουβέντα για το συνεχιζόμενο έγκλημα που συντελείται στις αναπτυσσόμενες χώρες, που δεν έχουν πρόσβαση στα εμβόλια. Η εμμονική άρνηση (πανευρωπαϊκό φαινόμενο) να αρθεί η πατέντα των εμβολίων κατά του COVID-19, έχει αφήσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα τα ποσοστά εμβολιασμών στις χώρες εκείνες, με συνέπεια οι περισσότερες μεταλλάξεις να μας έρχονται από εκεί. Ο ίδιος ο ΠΟΥ, είχε πει να δοθεί προτεραιότητα στην εμβολιαστική κάλυψη των περιοχών αυτών, αντί της επαναληπτικής 3ης δόσης, το ζήτησε και ο πρόεδρος των ΗΠΑ ακόμη, το ζητούν και άλλοι, αλλά μάλλον εις ώτα μη ακουόντων. Κάπως έτσι, περιμένουμε ποια θα είναι η επόμενη μετάλλαξη, μετά τις Δ και Ο...

Εν κατακλείδι: Ξέρω πως όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται φλυαρίες από τη στιγμή που κάθε μέρα πεθαίνουν στην Ελλάδα 100 άνθρωποι λόγω της πανδημίας... Η ενοχοποίηση όμως των συνανθρώπων μας (και από τις δύο "αντιμαχόμενες" πλευρές) δε θα οδηγήσει πουθενά... Καταλάβετε το επιτέλους και οι μεν και οι δε και σταματήστε αυτό τον ανώφελο διχασμό... Ζητήστε τις ευθύνες από αυτούς που πραγματικά -πριν απ' οποιονδήποτε άλλον- τις έχουν (Κράτος), απαιτήστε να τις αναλάβουν και ύστερα ελάτε να το ξανασυζητήσουμε...

Υ.Γ.: Θα ήθελα να κλείσω αυτή την άναρτηση με την παρακάτω πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, που νομίζω (εκτός των άλλων που αναφέρει), δίνει και μια αρκετά αντιπροσωπευτική εικόνα για το γιατί το πρόσφατο μέτρο της υποχρεώτικοτητας δεν πρόκειται τελικά να φέρει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα (τουλάχιστον άμεσα, που είναι και το ζητούμενο): 

https://thepressproject.gr/epikoinoniaki-ypochreotikotita/?fbclid=IwAR2O6XoZh8KSdRsXlSVAaj0MAuzY5BGagH553s8RbTi3d0UVzGi4qtsig7M