Περί του (2ου) lockdown...

Lockdown vol2 λοιπόν...

Θα περιμέναμε όμως φτάνοντας (αναπόφευκτα δυστυχώς) εδώ, μια αυτοκριτική από την πλευρά της Κυβέρνησης...

Και όχι μια από τα ίδια...

Μια "συγνώμη" που από το τέλος της προηγούμενης καραντίνας μέχρι και σήμερα (κι ενώ υπήρχε όλος ο απαιτούμενος χρόνος), δεν έγιναν όλα όσα έπρεπε να γίνουν, για να μη χρειαστεί να φτάσουμε εδώ...

- Το Εθνικό Σύστημα Υγείας παραμένει στα ίδια ακριβώς χάλια... Και δεν το λέω εγώ, αλλά οι καθ' ύλην αρμόδιοι... Οι γιατροί και οι λοιποί υγειονομικοί υπάλληλοι...

- Ο τουρισμός άνοιξε άτακτα και χωρίς τα απαιτούμενα μέτρα, που όταν πια εύλογα πάρθηκαν, ήταν ήδη αργά...

- Τα σχολεία άνοιξαν χωρίς σωστό προγραμματισμό για την προστασία μαθητών, δασκάλων/καθηγητών (και γονέων σε δεύτερο επίπεδο) και για να αιτιολογηθεί η συγκεκριμένη καταφανώς λανθασμένη απόφαση, χρησιμοποιήθηκε αυτό που λέμε "δημιουργική στατιστική"...

- Δεν έγινε απολύτως τίποτα για την ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς... Και δεν αποτελεί δικαιολογία η έλλειψη πόρων... Όταν υπάρχουν λεφτά για τα ΜΜΕ, τα εξοπλιστικά και για τους Μεγάλους Περιπάτους, αλλά όχι για την υγεία και την προστασία των πολιτών, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της "Δανιμαρκίας", δε νομίζετε;

- Σε τακτά χρονικά διαστήματα, η Κυβέρνηση ακύρωνε τον εαυτό της... Από COVID-free χώρα το καλοκαίρι φτάσαμε στο "κόκκινο" το Φθινόπωρο. Από χθες το πρωί που το lockdown δεν ήταν στα άμεσα σχέδια (Κυβερνητικός Εκπρόσωπος), το ίδιο βράδυ ήταν μονόδρομος (Υπουργός Υγείας)... Και τότε, ποιος ο λόγος για τα μέτρα, που μόλις προ 3 ημερών, ανακοινώθηκαν για να το αποφύγουμε;

- Αντ' αυτών η μόνιμη επίκληση στην ατομική ευθύνη... Η συνεχής στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων (νέοι, καλλιτέχνες, εστίαση, μικρές επιχειρήσεις, όσοι πήγαν στο Εφετείο την ημέρα της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή, κλπ.). Ανθ' ημών Γουλιμής... 

Ναι σίγουρα υπήρξαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν ανεύθυνοι... Αλλά δεν είναι εκείνοι ο λόγος που θα έχουμε τη 2η καραντίνα... Η ατομική ευθύνη πάντοτε σταματά (κι έτσι πρέπει), εκεί που αρχίζει η πολιτική ευθύνη...

- Αλλεργία στην κριτική... Προφανώς και δε θα κρίνεις τα πεπραγμένα στο επιστημονικό πεδίο, χωρίς να διαθέτεις τις απαραίτητες γνώσεις (αν και τις πολλές απορίες μας, ως επί το πλείστον, δεν μας τις λύνουν οι ειδικοί και προφανώς και δεν αναφέρομαι σε συνωμοσιολογίες, αλλά σε απλά και λογικά ερωτήματα που όλοι μας έχουμε...). Θα κρίνεις όμως φυσικά τον επιστήμονα όταν ξεχνά το ρόλο του και καλύπτει τις κυβερνητικές ανεπάρκειες... Η πολιτική δε νοείται να υπονομεύει την επιστήμη... Και η επιστήμη είναι ανεπίτρεπτο να υποτάσσεται στις επιταγές της πολιτικής...

- Σύγκριση με άλλες χώρες: Κάποιος θα πει "και τι θες να γίνει; Και στις άλλες χώρες αυτό δε συμβαίνει;". Ναι, φυσικά, π.χ. στη Γαλλία και τη Γερμανία. Δείτε όμως τα μέτρα στήριξης της κοινωνίας εκεί και συγκρίνετέ τα με το τι γίνεται εδώ... Η μέρα με τη νύχτα (παρέα με μερικά εκτρωματικά νομοσχέδια που περνούν αβρόχοις ποσίν, με την ευκαιρία της πανδημίας...). 

Εν ολίγοις, εμείς θα ξαναμείνουμε μέσα... Πολύ φοβάμαι όμως πως όταν θα ξαναβγούμε τίποτα δε θα έχει αλλάξει προς το καλύτερο (και δεν εννοώ την πορεία του ιού...). 

Και λίγο μετά τα Χριστούγεννα θα ξαναγίνουμε πρωταγωνιστές στο ίδιο έργο...

Όμως η κοινωνία (και η οικονομία) αμφιβάλλω αν θ' αντέξει και 3ο (ή κι ακόμη περισσότερα) lockdown... Εδώ, μάλλον δύσκολα θα   τα καταφέρει και με το 2ο...

Σε κάθε περίπτωση, εμείς, ως υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες (ναι, υπάρχουμε κι ας είμαστε λίγοι!), δε θα σταματήσουμε να απαιτούμε να ακούσουμε από τα επίσημα χείλη εκείνο το "Συγνώμη", έστω και μόνο για μια κάποια ηθική ικανοποίηση...

Αιθεροβάμονες, το ξέρω...