Δεν το χωράει ανθρώπου νους...

Ένα άρρωστο ναρκισσιστικό καθίκι...

Μια κοινωνία σάπια ως το μεδούλι που θρέφει και μεγαλώνει τέρατα σαν αυτό...

Που ανέχεται (ή μήπως άγεται και φέρεται από) κάθε λογής Τζήμερους και Λατινοπούλου και παρέα ξερνούν ρατσισμό...

Που στην πλειοψηφία της αρνείται να παραδεχθεί τα αυτονόητα...

Πόνος και θλίψη για μια ακόμη γυναίκα που χάθηκε, θύμα μιας αρρωστημένης νοοτροπίας που ξεκινά πολλά χρόνια πριν (η πατριαρχία δε γεννήθηκε χθες)...

Οργή για όσους επιθυμούν να μας γυρίσουν πίσω στις ρίζες αυτής ακριβώς της νοοτροπίας...

Υ.Γ.: Βλέπω το κάθαρμα να αγκαλιάζει τη μητέρα της δολοφονημένης κοπέλας, τη μητέρα την κόρη της οποίας τόσο φρικτά σκότωσε (στο ίδιο το μνημόσυνό της) και δε μπορώ να το χωνέψω... Απλά δε μπορώ...