Είδηση 1η: Ο Πρωθυπουργός, κ. Μητσοτάκης προσέθεσε ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα... ανεμελιάς του, παίζοντας τένις, την ώρα που ανακοινώνονταν τα ημερήσια κρούσματα κορονοϊού...
Η... υπεράσπιση: Με κάτι τέτοια ρίχνετε το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης/κριτικής στα τάρταρα, είναι δυνατόν να κατακρίνετε έναν πολιτικό για το τι κάνει στον ελεύθερο χρόνο του, κλπ., κλπ.
Η πραγματικότητα: Αν επρόκειτο περί μεμονωμένου περιστατικού, όλα τα παραπάνω θα ήταν σωστά. Όταν όμως έχουν προηγηθεί η Πάρνηθα και η Ικαρία (και όχι μόνο), είναι απλά εξοργιστικά, όπως εξοργιστική είναι και η συμπεριφορά του Πρωθυπουργού. Αλλά τι μπορεί άραγε να περιμένει κανείς, από τον ίδιο άνθρωπο, που μόλις προ ολίγων ημερών, δήλωσε on camera (χωρίς να μεγαλώσει η... μύτη του), πως «δεν υπάρχουν πολίτες που χρειάζονται ΜΕΘ και δεν βρίσκουν»;
Το αξιοπερίεργο, είναι πως υπάρχουν ακόμα νοήμονα όντα που στηρίζουν αυτόν τον άνθρωπο, την Κυβέρνηση και τις πολιτικές του...
Είδηση 2η: Η κυβερνητική εκπρόσωπος, κα Πελώνη, πριν μερικά χρόνια, "έκραζε" μέσω Twitter, εκείνους που σήμερα υπηρετεί...
Η... υπεράσπιση: Είναι τυμβωρυχία αυτό το πράγμα, τα έλεγε ως δημοσιογράφος κλπ., κλπ.
Η πραγματικότητα: Τα επιχειρήματα της κας Πελώνη (και όσων έσπευσαν να την υπερασπιστούν, όπως π.χ. ο Υπουργός Ανάπτυξης, κ. Γεωργιάδης, που κάποτε ως βουλευτής του ΛΑΟΣ, έκανε ακριβώς το ίδιο, περνώντας "πριονοκορδέλα" το κόμμα που σήμερα υπηρετεί...), δεν είναι δυνατό να πείσουν, ούτε μαθητές του... προνηπίου! Αλήθεια, τι ακριβώς σημαίνει "τα έγραψα με την ιδιότητα του δημοσιογράφου"; Δηλαδή η κα Πελώνη είχε μια "άλφα" άποψη ως δημοσιογράφος και μόλις "κατέκτησε" τα οφίτσια της εξουσίας, ανέκρουσε πρύμναν; Συγνώμη, αλλά αυτό λέγεται "όπου φυσάει ο άνεμος πάω", για να δανειστώ και τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού. Και σε κάθε περίπτωση, μόνο σοβαρή πολιτική (και δημοσιογραφική) προσωπικότητα δεν αντικατοπτρίζει... Τα γραπτά ως γνωστόν μένουν και πολλές φορές εκθέτουν κιόλας... Βαρύτατα μάλιστα...
Είδηση 3η: Ο Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης, με το εργασιακό νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση, καταργεί κεκτημένα ετών (όπως το 8ωρο), πηγαίνοντας μας πολλά πολλά χρόνια πίσω...
Η... υπεράσπιση: Είναι fake news ότι "χτυπιούνται" εργασιακά δικαιώματα ετών με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, απλά ο εργαζόμενος, μπορεί να κάνει πιο ευέλικτο το ωράριό του, σε συμφωνία με τον εργοδότη...
Η πραγματικότητα: Αυτά συμβαίνουν όταν κάποιος είναι παιδί του κομματικού "σωλήνα" και δεν έχει εργαστεί ποτέ στη ζωή του... Διοτί αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, ο κ. Χατζηδάκης θα γνώριζε πολύ καλά, πως οι εργοδότες αποφασίζουν και όχι οι εργαζόμενοι και πως οι συνεννοήσεις τις οποίες ονειρεύεται (προκαλώντας μάλιστα ανερυθρίαστα μιλώντας για μαζέματα... ελιών), βρίσκονται στη φαντασία του και μόνο... Για να μη μιλήσουμε και για τις άλλες... ομορφιές του επίμαχου νομοσχεδίου, όπως π.χ. για το γεγονός πως καταργεί ουσιαστικά στην πράξη το δικαίωμα στην απεργία...
Ο επίλογος: Τα παραπάνω είναι τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα, που αποδεικνύουν περίτρανα το ποιόν της σημερινής Κυβέρνησης... Αν συνέχιζα να γράφω, θα έβρισκα δεκάδες ακόμα...
Και εντάξει, για να είμαι δίκαιος, οι άνθρωποι αυτοί, την πολιτική την οποία πιστεύουν ακολουθούν (αυτό είναι και το μεγαλύτερο δράμα, τα κάνουν γιατί τα πιστεύουν και γιατί... μπορούν) και δεν τους νοιάζει το πόσο αποκρουστική μοιάζει στα μάτια του μέσου πολίτη... Εκείνοι όμως που συνεχίζουν να τους υποστηρίζουν, τόσο κολλημένες έχουν τις παρωπίδες στα πρόσωπά τους; Γιατί δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να δεχθώ πως όλοι τους έχουν συμφέρον από αυτή την κατάσταση. Πολλοί μπορεί, αποκλείεται όμως όλοι...
Κλείνοντας, μια παράκληση: Ας μη γίνουν τα σχόλια, για όσους θελήσουν να καταθέσουν την άποψη τους, "φωλιά" συμψηφισμών του στυλ: "Ναι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, ο Βαρουφάκης κλπ., κλπ."...
Θα είμαι ξεκάθαρος: ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ -στην παρούσα φάση τουλάχιστον- ΤΙ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ! Για τα κυβερνητικά και μη πεπραγμένα τους, κρίθηκαν, ψηφίστηκαν, ή αποδοκιμάστηκαν στην κάλπη και σήμερα βρίσκονται, ή παραμένουν στην Αντιπολίτευση.
ΑΛΛΟΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ (ΝΔ)! Και αυτούς κρίνουμε και πρέπει να κρίνουμε. Ας μην ξεχνάμε πως εκλέχθηκαν για υπηρετήσουν τα συμφέροντα του λαού, δηλαδή τα δικά μας. Και στη δουλειά που τους ανατέθηκε να κάνουν, αποτυγχάνουν σε καθημερινή βάση οικτρά (πλην μηδαμινών εξαιρέσεων)...
Ξέρετε, σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά, αν δεν εκτελείς σωστά τα καθήκοντά σου, για να το πω "λαϊκά", πας σπίτι σου...
Στην περίπτωση της Κυβέρνησης, είναι απλά ακόμη Πέμπτη βράδυ...
Θλίψη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου