Αλλεργία στην κριτική...

Το τελευταίο διάστημα, έχω παρατηρήσει πως ορισμένοι έχουν αλλεργία στην κριτική...

Μόλις χθες το είδαμε από την κα Μάνδρου (για τα όσα είπε για τη Μάγδα Φύσσα και όχι μόνο), ενώ λίγες εβδομάδες πριν το... δίεπραξε ο κ. Χαρδαλιάς (αμυνόμενος του χειροφιλήματος του στον ιερέα).

Συμβαίνει όμως και αλλού...

Τα τρία σκίτσα του κ. Παπανίκου που παραθέτω, προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων με τη δημοσίευσή τους...

Προτού ξεκινήσω να γράφω αυτή την ανάρτηση, κάθισα και έψαξα κι άλλα σκίτσα του ιδίου καλλιτέχνη, ενώ διάβασα με προσοχή και την απαντησή του, σχετικά με αυτό που απεικονίζει τους μαθητές ως πιθήκους.

Συμπεράσματα;

- Ανέφερε πως όσοι του έκαναν κριτική χρησιμοποίησαν υβριστικούς χαρακτηρισμούς, δημοσιεύοντας και παραδείγματα. Φυσικά και είναι κατακριτέοι όσοι εκτόξευσαν απειλές κατά του ατόμου του, ή τον έβρισαν χυδαία. Όμως είναι μόνο αυτοί; Γιατί εγώ διάβασα και πάρα πολλά σοβαρά σχόλια που επισήμαναν το ατυχές των συγκεκριμένων σκίτσων, με σοβαρά και ατράνταχτα επιχειρήματα. Για όλους αυτούς λοιπόν, έχετε να πείτε κάτι κ. Παπανίκο;

- Διαμαρτυρήθηκε πως τίθεται σε κίνδυνο το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης. Μαζί σας κ. Παπανίκο, είναι ιερό αυτό το δικαίωμα. Αλλά για μισό λεπτό... Σας απαγόρευσε κανείς να δημοσιεύεσετε τα σκίτσα σας; Δεν έχει υποπέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψή μου... Γνωρίζετε φαντάζομαι πως όταν αποκτά κανείς βήμα στον δημόσιο λόγο, πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δεχθεί και την ανάλογη κριτική (πάντα σε κόσμια πλαίσια, επαναλαμβάνω). Εφόσον λοιπόν το έργο σας ενοχλεί κάποιους, έχουν αντίστοιχα το δικαίωμα να πουν την άποψή τους, να εκφράσουν τη διαφωνία τους. Αλλιώς φτάνουμε στο άλλο άκρο και σίγουρα καταλαβαίνετε τι θέλω να πω με αυτό...

- Η κριτική (και ειδικά στην τέχνη, σε όλες τις μορφές της), έχει νόημα να γίνεται, από τον εκάστοτε δημιουργό, εφόσον δεν είναι μονόπλευρη και δε στρέφεται αποκλειστικά κατά συγκεκριμένων χώρων και πεποιθήσεων (των όποιων). Κάτι που δε συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία των σκίτσων σας κ. Παπανίκο (σε όσα μπόρεσα τουλάχιστον να βρω εγώ, θα είναι χαρά μου να διαψεύσετε, αν κι εφόσον ισχύει το αντίθετο). Είναι ο ίδιος λόγος που φωνάζαμε/φωνάζουμε και για τον κάποτε αγαπημένο μας Αρκά...

Αυτά κι ελπίζω να μη σας ενοχλεί και η (καλόπιστη) κριτική αγαπητέ κ. Παπανίκο...

Υ.Γ.: Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να σχολιάσω αναλυτικά τα 3 σκίτσα της ανάρτησης (αν και θα έπρεπε...).

Ο καθένας μπορεί να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματά του...