Προπαντός ψυχραιμία...

Σύνταγμα, σήμερα το μεσημέρι (λόγω δουλειάς που ήταν αδύνατο ν' αναβληθεί...), μπροστά σε ATM τράπεζας, έτοιμος να βγάλω χρήματα (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ με γάντια)...

Να αναφέρω εδώ, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πως γενικά (και ακόμα περισσότερο αυτή την περίοδο, για ευνόητους λόγους), προτιμώ τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, όμως δε γίνεται να μην έχεις και λίγα μετρητά στο πορτοφόλι σου για λόγους έκτακτης ανάγκης...

Πίσω μου, άγνωστή μου νεαρή κοπέλα (όχι τουρίστας) κρατά σακ βουαγιάζ μεσαίου μεγέθους, περιμένοντας ήρεμη τη σειρά της...

Ξαφνικά, ακούγεται οργισμένη γυναικεία φωνή να λέει σε υψηλά ντεσιμπέλ "Κάνε πιο πέρα ρε με τη βαλίτσα. Αμάν πια με τις βαλίτσες σας. Τα μυαλά πάνω απ' το κεφάλι...". 

Γυρνώντας να δω τι συνέβη πρόλαβα να διακρίνω τη φιγούρα μιας άλλης γυναίκας να προχωρά με βήμα ταχύ προς την Καραγιώργη-Σερβίας, συνεχίζοντας το μουρμουρητό...

Η κοπέλα με το σακ βουαγιάζ είχε μείνει να την κοιτά άφωνη, μαζί της και όσοι γίναμε αυτήκοοι μάρτυρες του περιστατικού...

Προφανώς η ερίτιμος κυρία έβγαλε το συμπέρασμα πως είχε να κάνει με κάποιο γίδι που αγνοεί τους κανόνες δημόσιας ασφάλειας και ταξιδεύει ανά τον κόσμο εν μέσω πανδημίας...

Αυτά συμβαίνουν όμως, όταν δεν βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει... 

Ας τα πάρουμε με τη σειρά λοιπόν:

Παρατήρηση 1η: Όταν κάποιος κρατά σακ βουαγιάζ, σακίδιο, ακόμα και μικρή βαλίτσα, ΔΕΝ είναι απαραίτητο πως φεύγει για, ή ήρθε από ταξίδι (μπορεί να υπάρχουν χίλιοι δυο άλλοι λόγοι). Η συγκεκριμένη κοπέλα πάντως, δεν είχε σε καμία περίπτωση την εικόνα ενός τέτοιου ανθρώπου (ταξιδιώτη)...

Παρατήρηση 2η: Προφανώς και όλοι είμαστε σε μια περίεργη ψυχολογική φάση, λόγω της κατάστασης με τον κορονοϊό (το άγνωστο πάντα τρομάζει...), αλλά σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρέπει να χαθεί η ψυχραιμία και η λογική...

Παρατήρηση 3η: Επειδή μπορεί να χρειαστεί για διάφορους πρακτικούς λόγους (π.χ. φαρμακεία, σούπερ μάρκετ) να βγούμε για μικρά χρονικά διαστήματα από το σπίτι μας, αυτό δε σημαίνει πως είμαστε όλοι κάφροι που αδιαφορούμε για τα μέτρα που έχουν αποφασιστεί... Φυσικά υπάρχουν και τέτοιοι, πάντα υπήρχαν άλλωστε...

Συμπέρασμα: Ας είμαστε γενικά ψύχραιμοι, ο πανικός άλλωστε πάντα είναι κακός σύμβουλος... Διαφορετικά δεν αργεί η στιγμή που συμπολίτες μας θα αρχίσουν να παίζουν ξύλο μεταξύ τους (αν δεν έχει ήδη συμβεί) και θα χαθεί εντελώς το μέτρο...

Εν κατακλείδι (και έχοντας διαβάσει πολλά όλο αυτό το διάστημα σχετικά με τον κορονοϊό): Είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή (και από μέρους μας) για να εμποδιστεί, όσο αυτό είναι δυνατόν, η ανεξέλεγκτη εξάπλωση/διασπορά του ιού... 

Να τηρούμε λοιπόν τα στοιχειώδη, να φροντίζουμε να προστατεύουμε τους αγαπημένους μας, αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς...

Αλλά ταυτόχρονα -το ξαναλέω- να μη χάσουμε την ψυχραιμία και τη λογική μας... 

Οι πανδημίες άλλωστε πάντα άλωναν εύκολα τις "ζούγκλες" (με, ή χωρίς εισαγωγικά)...